Falecemento da miña avoa

[esteirana]

Hoxe faleceu aos 86 anos a miña avoa paterna, Benigna Barreiro Lorenzo. Miña avoa foi unha viuva de vivo, despois de emigrar meu avó ao Brasil. Finou en Galicia, sen ver a algúns dos seus fillos e netos, que tamén están emigrados. Foi unha persoa que a pesar da adversidade foi quen de sacar adiante unha numerosa familia.

Inés

[refrey65]

Lo lamento mucho Ines....te acompaño en el sentimiento

Monabell Freire
Forcarei-Panamá

[pilarica51]

Querida Ines :te acompaño en el sentimiento y quiero decite que ella vive en ti ,como mis dos abuelitas siguen vivas en mi corazon y en mi mente ,tengo el gusto de llevar sus nombres ELENA ,por parte de mi abuela materna y PILAR por mi abuela paterna ,y cuando me conduzco por la vida se que las represento ,y no solo porque se me asemillan seus mains y seus ollos e seu cariña ,tamben porque en meu corazon ten un altar de amor y agradecimento por ser fontes de vida de a familia .quizas la vida te de la oportunidad de verla en teus netos ,o biznetos y asi seguiran su sonrisa iluminando con amor a todos .Una aperta forte de PILARICA desde BOS AIRES

[marisalvar]

Inesiña:

O noso pésame para ti e para a túa familia. Que saibades que nestes momentos de dor vos estamos acompañando co noso pensamento.

Bicos para todos vos.

Marisa e Nino

[juanantonio]

Lamento mucho el fallecimiento de tu abuela, Inésiña.

Lamentablemente las distancias que nos separan de nuestros parientes en Galicia y el tiempo que pasamos sin verlos, son más comunes de lo que quisiéramos. Recibe un fuerte abrazo de mi parte y de mis padres, quienes recuerdan a tu abuela y me pidieron te expresara su palabra de apoyo, extensiva a tu padre y el resto de tu familia.

Unha aperta,

Juan Antonio.

[mdieguez]

Inesiña , que Deus conforte teu coração .
Eu fiquei muito triste , sem conhecer-la me sentia um pouquinho proxima de sua historia.
Agora ela e teu avô devem estar se entendendo numa nova dimensão.
Somos muito pequenos diante da eternidade da alma , aquilo que não conseguimos comprender neste mundo , seguramente do outro lado devemos ter uma explicação.

Un bico agarimoso

[esteirana]

Gracias a todos polas vosas palabras. E ben certo que soamente cando un familiar se nos vai nos decatamos do pouco tempo que pasamos con eles, sobre todo nós os emigrantes. Ainda así, lembrarei sempre os bos momentos que pasamos con ela, lembranzas moi fermosas da miña nenez, cando ainda tiña ao seu arredor a todos os fillos e netos.

Agora xa non me quedan máis avós, pero si o seu exemplo.
Apertas,
Inés

[casdeiro]

Perdoa, Inés... había moito que non me conectaba ao Taboleiro. Comparto a túa dor... xa sabes que eu perdín tamén hai pouco a miña derradeira avoa... Entendo o que dis do pouco tempo que con eles pasamos... pérdese con eles unha xeración de xente dura e fondamente galega, ¿non si?

Gardemos no noso ser a lembranza do que foron e o que nos ensinaron a ser... e seguirán a ser en nós.

Unha forte aperta!

< Manuel Casal Lodeiro "Casdeiro" >
Xestor da Comunidade Virtual
F I L L O S D E G A L I C I A
~~~~~ http://www.fillos.org ~~~~~~~

[antoniorey]

Inesiña:

Perdoa que pasou moito tempo, mais quero achegar as miñas verbas neste momento de dor.

Os nosos antergos viven misteriosamente na nosa vida.
Levamos o seu sangue e sobre todo o seu exemplo.

Non morre o seu espiritu e os nosos ollos teñen o brillo da súa luz.

Unha aperta.

Antón de Muros.
Son galego en Bos Aires.