A Biblioteca de Fillos de Galicia

O maio
Ahí ven o maio
de frores cuberto …

(máis…)

O raposo é animal utilizado en comparacións pola astucia que sabe usar para sorprender ás pitas e para facerse ó morto cando o sorprenden no galiñeiro; ata a forma de correr é curiosa porque nunca siguen unha carreira en liña recta, de aí o dito: sabe as voltas do raposo.
(máis…)

O galo é un pouco guardián e reloxio da casa. Anuncia o paso das bruxas polos arredores do galiñeiro cun fino silbido que pon alerta ás pitas e ós donos para tomar medidas de seguridade contra elas.
(máis…)

Co nome xenérico de coco falamos dun ser indefinido que pode ter moitas formas (e nomes), no que non cren os adultos e que usan para asustar ós nenos, coa intención de que durman ou non enreden como ben di a copla:
(máis…)

As anduriñas traen a boa fortuna ás casas onde fan o niño e por elo non llo destrúen, antes axúdanlles a que teña máis firme nas vigas dos corrais ou no balcón da casa.

(máis…)

Hoxe quixera facer unha pequena reflexión, sobre a importancia de levar a pala aberta ou cerrada nun arado de vertedera. Dito así, calquera pode pensar, e que carallo máis dá. Pois non benqueridos amijos, non vos é así. A ver si o dou explicado ben e xa veredes coma a próxima vez que vaiades votar as patacas habédesvos fijar na dichosa pala do arado.
(máis…)

A explotación do ferro entre nós demóstrase na época castrexa non soamente polos achádegos de instrumentos deste metal, que en cabo poderían ser importados, senón tamén polos rixóns que, procedentes de fundición, coma nos de Baltar, Baroña e Troña, quedan en grandes cantidades.
(máis…)

Nas crenzas e supersticións de Galicia, as augas teñen un culto que se pode calificar de tradicional e xeral, sen dúbida polas súas condicións creadoras e fecundantes. Para os nosos aldeáns as augas son salutíferas, beneficiosas, prolíficas e ata sanadoras.
(máis…)

Os druídas preséntanse a miúdo como sacerdotes da relixión celta pero o seu papel envolvía moitos aspectos máis. Hai quen afirma que eran prácticos en dereito, medicina, educación, ciencias, poesía e historia; e hai quen os xulga sanguinarios e crueis, pois é fama que realizaban sacrificios humanos. Os bardos, poetas, oradores e músicos eran os que exhortaban ós guerreiros, e outras xerarquías estaban consagradas á instrucción da mocidade.
(máis…)

Segundo Murguía, a morte é o vencello misterioso e invisible das almas, unidas polos íntimos afectos que aquí no mundo as xuntaron. É o limiar dunha nova vida, que representa a vida eterna, sen medo á morte que non virá endexamais.
(máis…)